(Część 2)
Po trzecie, skupiamy się na drużynie, a nie na supergwiazdach. Kładziemy nacisk na cele zespołowe, nagrody zespołowe i indywidualny wkład w sukces zespołu.
Po czwarte, wierzymy w naszych ludzi. Wychodzimy z założenia, że wszyscy mogą i będą dobrze sobie radzić, jeśli otrzymają odpowiednie środowisko i wsparcie. Bądź tym ekologem, który tworzy środowisko, w którym ludzie mogą odnieść sukces. Zaakceptuj, że żaden pracownik nie jest doskonały, więc żyj z jego niedociągnięciami. W każdym razie, czy nie wolałbyś raczej zajmować się diabłem, którego znasz, niż diabłem, którego nie znasz.
Wreszcie, nigdy nie trać z oczu swojego rynku. Produkty to produkty, możliwości to możliwości, technologia to technologia, ale tylko akceptacja rynkowa pozwoli Ci zarobić.
W dzisiejszych czasach wiele uwagi poświęcono technologii, produktom i możliwościom. Na tym polega problem, jeśli się na nich skupisz. Poruszasz się zbyt szybko, rynek może nie być gotowy. Zobowiązujesz się zbyt wcześnie, technologia może się zmienić. Czekasz, możesz zostać w tyle. Nie przygotowujesz się, możesz zostać przyłapany na nieświadomości. W końcu naprawdę musisz uważać na swojego klienta.Ayala Land cementuje ślady w kwitnącym Quezon City Cloverleaf: północna brama metra Manila Dlaczego liczby szczepień sprawiają, że jestem bardziej uparty na giełdzie?
Nasz sukces zawsze był mierzony wielkością. Nigdy nie chcieliśmy być numerem 1. To nie był nasz cel. Chcieliśmy być dobrzy w tym, co robimy – jeden klient, jeden produkt, jedna transakcja na raz. Stanie się wielkim było tylko produktem ubocznym robienia tego, co robimy, stosunkowo dobrze.
Myślę, że moje 30 minut dobiega końca, więc pozwólcie, że teraz zakończę zostawiając Wam trochę do myślenia. Pewne praktyki zarządzania stały się modne i myślę, że musimy zadać sobie pytanie, czy nie przesunęliśmy wahadła za daleko.
Po pierwsze, wszyscy akceptujemy fakt, że zarządzanie jest ważne, niemal niezbędne dla prawidłowego zarządzania. Jednak przestrzeganie światowych standardów zmieniło się w kierunku zgodności z globalnymi zaleceniami. Uniwersalne zasady uczciwości, uczciwości, odpowiedzialności, przejrzystości i wydajności są słuszne. Ale uniwersalne recepty mogą nie mieć zastosowania na wszystkich rynkach. Co gorsza, możemy uzależnić się od kart wyników i nagród opartych głównie na listach kontrolnych w stosunku do ogólnych recept.
W gospodarkach rozwiniętych, gdzie własność korporacyjna jest rozproszona, korzystanie z niezależnych dyrektorów jest dobrym sposobem na stworzenie odpowiednich mechanizmów kontroli i równowagi w zarządzie i dyrektorach nominowanych przez kierownictwo. W naszym środowisku zapominamy, że większościowi akcjonariusze podzielają tę samą chęć zapewnienia przyzwoitości kierownictwa. Czy zbytnio polegaliśmy i obciążaliśmy niezależnych dyrektorów kosztem głównych akcjonariuszy? Skupmy się na wynikach, a nie na tym, kto wykonuje pracę.
Po drugie, czy zasady uczciwej konkurencji pomagają czy hamują naszą gospodarkę? Zaryzykowałbym stwierdzenie, że modele amerykański i europejski mogą nie być najlepsze dla takiego kraju jak nasz. Czy powinniśmy bardziej podążać za modelem koreańskim, w którym wychowują krajowych czempionów w różnych branżach, aby mogli konkurować regionalnie lub globalnie? Poza tym, jak zdefiniować właściwy krajobraz konkurencyjny? Czy ma charakter lokalny, krajowy, regionalny czy globalny? Powiedziałbym, że w branży bankowej to wszystko. Powinniśmy jednak mieć świadomość, że wszyscy są na globalnym polu gry.
Po trzecie, co stanowi dobrą praktykę zarządzania przedsiębiorstwem? Zachodnia praktyka często przechylała wahadło tworzenia wartości w kierunku osiągnięcia krótkoterminowych zysków. Duży nacisk położono na kwartalne zyski i zyski z udziałów, ale niewystarczająco na inwestycje długoterminowe, udział w rynku czy wzrost franczyzy. Azjatyccy inwestorzy (głównie właściciele rodzin) patrzą na podnoszenie wartości firmy dla następnego pokolenia. W Azji większościowymi udziałowcami (w większości rodzinnymi) są marki, które przetrwały kilka pokoleń. Nie traćmy tych z oczu
wartości.
Chociaż zawsze jest miejsce na osiągnięcie właściwej równowagi, gdy ceny akcji spadają, tendencja do błądzenia po stronie krótkoterminowych zysków.
Wreszcie wszyscy musimy być ambasadorami kraju. Jesteśmy teraz w dobrym miejscu, z dobrym i szeroko zakrojonym wzrostem. Możemy lubić to, co widzimy (w połowie pełne) lub nie (w połowie puste). Niezależnie od naszego punktu widzenia, wszyscy pracujmy nad tym, aby bardziej wypełnić szklankę. Nasz optymizm czy pesymizm nie zmienią sytuacji, ale nasze wspólne działania zmierzające do rozwinięcia pozytywów z pewnością zajdą daleko.
Kończąc, przypomina mi się moje pierwsze spotkanie z panem Wash Sycipem, kiedy kilka lat temu dołączyłem do SGV. Powiedział, że (parafrazuję tutaj) nasze kariery będą rosły tylko wtedy, gdy rozwija się instytucja, a instytucja będzie rosła tylko wtedy, gdy rozwija się kraj. Dlatego jako praktycy zarządzania mamy obowiązek wspierać rozwój naszej gospodarki. A to oznacza podejmowanie wysiłków, aby wpływać na kwestie polityczne, które hamują rozwój naszej firmy, naszej branży i gospodarki naszego kraju.
Proszę pozwolić mi zakończyć to wezwaniem do wszystkich członków MAP (Management Association of the Filipin) i praktyków zarządzania.
Dziękuję Ci. INQ