Na tym zdjęciu z 28 marca 1990 r. prezes Chrysler Corporation Lee Iacocca siedzi w sportowym Dodge Viper z 1990 r., gdy Chrysler w latach 90. odwiedza Nowy Jork. AP
DETROIT — Lee Iacocca, dyrektor ds. samochodów i mistrz pitchingu, który umieścił Mustanga w składzie Forda w latach 60. XX wieku i stał się bohaterem korporacyjnego folku, gdy wskrzesił Chryslera 20 lat później, zmarł w Bel Air w Kalifornii. Miał 94 lata.
Dwóch byłych dyrektorów Chryslera, którzy z nim pracowali, Bud Liebler, były rzecznik firmy i Bob Lutz, były szef działu rozwoju produktów, powiedzieli, że o śmierci dowiedział się we wtorek bliski współpracownik rodziny Iacocca.
kiedy jest apec 2015 na filipinach
W swojej 32-letniej karierze w Ford, a następnie w Chryslerze, Iacocca pomógł wprowadzić na rynek niektóre z najlepiej sprzedających się i najważniejszych pojazdów w Detroit, w tym minivana, Chryslera K-cars i Forda Escorta. Wypowiedział się również przeciwko temu, co uważał za nieuczciwe praktyki handlowe japońskich producentów samochodów.
Syn włoskich imigrantów, Iacocca, osiągnął poziom sławy, dorównywany przez kilku potentatów samochodowych. W szczytowym okresie popularności w latach 80. słynął z reklam telewizyjnych i chwytliwego sloganu: Jeśli możesz znaleźć lepszy samochód, kup go! Napisał dwie najlepiej sprzedające się książki i został wyłoniony jako kandydat na prezydenta.
Ale najlepiej zapamiętamy go jako mówiącego dosadnie, gryzącego cygara szefa Chryslera, który pomógł zaprojektować wielki przełom w korporacji.
Liebler, który pracował dla Iacocca przez dziesięć lat, powiedział, że jego obecność przyciągała uwagę.
Liebler powiedział, że za każdym razem, gdy wchodził, wysysał powietrze z pokoju. Zawsze miał coś do powiedzenia. Był liderem.
W ostatnich latach Iacocca walczył z chorobą Parkinsona, ale Liebler nie był pewien, co spowodowało jego śmierć.
Pamięta, że Iacocca mógł potępiać pracowników, jeśli zrobili coś, co mu się nie podobało, ale kilka minut później byłoby tak, jakby nic się nie stało.
Bił mnie, czasami publicznie, przypomniał sobie Liebler. Kiedy ludzie pytali, jak mógłby to znieść, Liebler odpowiadał: Przezwycięży to.
W 1979 roku Chrysler pogrążył się w długach w wysokości 5 miliardów dolarów. Miał nadęty system produkcyjny, który produkował pożeraczy gazu, których opinia publiczna nie chciała.
Pia Alonzo Wurtzbach Pytanie i odpowiedź
Kiedy banki go odrzuciły, Iacocca i związek United Auto Workers pomogły przekonać rząd do zatwierdzenia gwarancji kredytowych o wartości 1,5 miliarda dolarów, które utrzymały trzecią pozycję krajowego producenta samochodów.
Liebler powiedział, że Iacocca jest ostatnim z ery zuchwałych, charyzmatycznych menedżerów, którzy mogli osiągać wyniki. Lee zarabiał pieniądze. Pojechał do Waszyngtonu i złożył te wszystkie szalone obietnice, a potem je spełnił, powiedział Liebler.
Iacocca wyrwał związkowi koncesje płacowe, zamknął lub skonsolidował 20 zakładów, zwolnił tysiące pracowników i wprowadził nowe samochody. W reklamach telewizyjnych przyznał się do błędów Chryslera, ale upierał się, że firma się zmieniła.
Strategia zadziałała. Mdłe, podstawowe Dodge Aries i Plymouth Reliant były niedrogie, oszczędne i mieściły sześć osób. W 1981 roku zdobyli 20% rynku samochodów kompaktowych. W 1983 roku Chrysler spłacił pożyczki rządowe wraz z odsetkami siedem lat wcześniej.
W następnym roku Iacocca wprowadziła minivana i stworzyła nowy rynek.
Zwrot i brawura Iacocca uczyniły go gwiazdą mediów. Jego Iacocca: An Autobiography, wydana w 1984 roku i jego Talking Straight, wydana w 1988 roku, były bestsellerami. Pojawił się nawet w Miami Vice.
Sondaż Gallupa ze stycznia 1987 r. potencjalnych kandydatów Demokratów na prezydenta na rok 1988 wykazał, że Iacocca była preferowana przez 14%, ustępując jedynie senatorowi z Kolorado Gary'emu Hartowi. Ciągle odmawiał przygotowania przemówienia Iacocca.
John Legend śpiewa obelgi Gordona Ramsaya
Również w tym czasie kierował Fundacją Statuy Wolności-Ellis Island, przewodnicząc renowacji posągu, ukończonej w 1986 r., oraz ponownemu otwarciu pobliskiej Ellis Island jako muzeum imigracji w 1990 r.
Ale w latach przed przejściem na emeryturę w 1992 roku zarobki Chryslera i reputacja Iacocca osłabły. Idąc za przykładem Forda i General Motors, podjął ryzykowną dywersyfikację w przemyśle obronnym i lotniczym, ale nie pomogło to w osiągnięciu zysków.
Mimo to mógłby przypisać sobie takie decyzje, jak zakup w 1987 roku American Motors Corp. Chociaż przejęcie o wartości 1,5 miliarda dolarów zostało wówczas skrytykowane, marka Jeep AMC stała się na razie kopalnią złota Fiat Chrysler Automobiles, ponieważ popyt na SUV-y gwałtownie wzrósł.
Iacocca urodził się jako Lido Anthony Iacocca w 1924 roku w Allentown w Pensylwanii. Jego ojciec, Nicola, wzbogacił się w nieruchomości i inne interesy, ale w czasie Wielkiego Kryzysu rodzina straciła prawie wszystko.
Po zdobyciu tytułu magistra inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie Princeton, Iacocca rozpoczął karierę inżyniera jako stażysta w firmie Ford w 1946 roku. Jednak ekstrawertyk szybko się znudził i podjął niekonwencjonalny krok w kierunku sprzedaży.
Powiedział, że punkt zwrotny w jego karierze nastąpił w 1956 roku, kiedy był asystentem kierownika sprzedaży w biurze okręgowym w Filadelfii, zajmującym ostatnie miejsce w sprzedaży Forda w całym kraju. Iacocca opracowała plan finansowania o nazwie 56 za 56, w ramach którego klienci mogli kupić Forda z 1956 roku za 20% zaliczki i płatności 56 USD miesięcznie przez trzy lata. Sprzedaż w dystrykcie skoczyła na szczyt, a Iacocca szybko awansował na ogólnokrajową pracę marketingową w centrali firmy w Dearborn w stanie Michigan.
W 1960 roku, w wieku 36 lat, Iacocca był wiceprezesem i dyrektorem generalnym oddziału Forda.
Film Kathryn Bernardo i Daniel Padilla
Byliśmy młodzi i zarozumiali, wspominał w swojej autobiografii. Postrzegaliśmy siebie jako artystów, którzy zamierzają wyprodukować najwspanialsze arcydzieła, jakie świat kiedykolwiek widział.
Pierwszy przypływ sławy Iacocca nastąpił wraz z debiutem Mustanga w 1964 roku. Przekonał swoich przełożonych, że Ford potrzebuje niedrogiego, stylowego coupe, aby wykorzystać rosnący rynek młodzieży.
Zerwał z tradycją, wypuszczając samochód w kwietniu, a nie jesienią. Ford zaprosił reporterów na 70-osobowy rajd Mustangów z Nowego Jorku do Dearborn, który wywołał ogromny rozgłos. Samochód trafił na okładki Time i Newsweek w tym samym tygodniu.
najnowsze wieści robin padilla i mariel rodriguez
W 1970 roku Iacocca został mianowany prezesem Forda i natychmiast podjął restrukturyzację, aby obniżyć koszty, ponieważ firma zmagała się z zagraniczną konkurencją i rosnącymi cenami gazu. Relacje Iacocca z przewodniczącym Henrym Fordem II stały się napięte, aw 1978 roku Ford zwolnił Iacoccę. Henry Ford II opisał później Iacoccę jako niezwykle inteligentnego sprzedawcę, który był zbyt zarozumiały, zbyt egocentryczny, aby móc zobaczyć szeroki obraz, zgodnie z transkrypcjami wywiadów opublikowanymi przez The Detroit News.
Iacocca zaśmiał się ostatni. Był mocno zabiegany przez Chryslera i pomógł umocnić jego zwrot w latach 80., wprowadzając szalenie udane minivany Dodge Caravan i Plymouth Voyager.
W lipcu 2005 roku Iacocca powrócił na fale radiowe jako pitchman Chryslera, w tym pamiętną reklamę, w której grał w golfa z raperem Snoop Doggiem.
Chrysler nie radził sobie dobrze. W swojej książce z 2007 roku Where Have All the Leaders Gone? Iacocca skrytykował sprzedaż Chryslera w 1998 r. niemieckiemu koncernowi Daimler AG, który wypatroszył większość Chryslera w celu obniżenia kosztów.
Gdy zaczęła się recesja, sprzedaż pogorszyła się i wkrótce Chrysler poprosił o drugą pomoc rządową. W kwietniu 2009 r. złożył wniosek o ochronę upadłości.
Boli mnie widok mojej dawnej firmy, która tak wiele znaczyła dla Ameryki, na linach, powiedział Iacocca.
Chrysler wyszedł z ochrony przed upadłością pod kontrolą włoskiego producenta samochodów Fiata. W 2009 roku w wywiadzie dla The Associated Press wezwał kierownictwo Chryslera do dbania o naszych klientów. To jedyna solidna rzecz, jaką masz.
Iacocca był również aktywny w późniejszych latach w zbieraniu pieniędzy na walkę z cukrzycą. Jego pierwsza żona Mary zmarła z powodu powikłań choroby w 1983 roku po 27 latach małżeństwa. Para miała dwie córki, Kathryn i Lię.
Iacocca dwukrotnie ożenił się ponownie, ale oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. /ee