Nazistowski przywódca i zbrodniarz wojenny Adolf Eichmann składa przysięgę 5 maja 1961 r. podczas procesu przed izraelskim sądem w Jerozolimie. Został skazany na śmierć i stracony w Jerozolimie 30 maja 1962 r. AFP PHOTO (fot. AFP)
Paryż, Francja-Przez cztery miesiące w 1961 r. barbarzyństwo nazistowskich Niemiec koncentrowało się na wychudzonej postaci Adolfa Eichmanna w okularach, stojącej samotnie w doku w Jerozolimie.
Jego proces, jeden z najbardziej oskarżanych w historii, stał się dla narodu żydowskiego ogniskiem żałoby po Holokauście, a jednocześnie stawiał trudne pytania o naturę zła i indywidualną odpowiedzialność za zbrodnie wojenne.
Tutaj wracamy do relacji AFP z procesu, który rozpoczął się 11 kwietnia 1961 roku i zakończył się powieszeniem Eichmanna rok później.
Złapany i uwięziony
Dość niepozorny 55-latek, który zorganizował logistykę Ostatecznego Rozwiązania, która wysłała na śmierć około sześciu milionów Żydów, pojawił się za kuloodpornym szkłem po postępowaniu przez słuchawki.
Jego dramatyczna podróż do Jerozolimy została już odegrana w światowych mediach. Został uprowadzony rok wcześniej przez agentów Mossadu w Argentynie, gdzie żył pod fałszywym nazwiskiem, jak wielu innych nazistów.
Przez 316 dni po schwytaniu Eichmann był przetrzymywany w tajemnicy w specjalnym więzieniu na północy Izraela, zanim został przewieziony do Jerozolimy, gdzie światowa prasa zebrała się, by relacjonować proces.
największe kasyno na Filipinach
Zdjęcie zrobione 12 kwietnia 1961 r. pokazuje kilku z setek dziennikarzy zebranych w Jerozolimie ze wszystkich stron świata, aby wziąć udział w procesie nazistowskiego zbrodniarza wojennego Adolfa Eichmanna. Eichmann, którego proces rozpoczął się w Jerozolimie 12 kwietnia 1961 r., jest oskarżony o 15 aktów oskarżenia o masowe mordowanie Żydów podczas II wojny światowej. ZDJĘCIE AFP (zdjęcie – / GPO POOL / AFP)
Tyle zbrodni
Oskarżony był ubrany w czarny garnitur… jego oczy spoglądały w dal za dużymi okularami, donosili dziennikarze AFP.
Jego cera była szara, usta miał zamknięte, gdy beznamiętnie słuchał niemieckiego tłumaczenia piętnastu zarzutów przeciwko niemu.
Zbrodnie przeciwko narodowi żydowskiemu, zbrodnie przeciwko ludzkości, zbrodnie wojenne, grabieże, deportacje, przymusowe aborcje, sterylizacje, eksterminacje…
„Inżynier śmierci”
Każde z 700 miejsc w ogromnej sali sądowej było zajęte.
Obserwatorzy, dyplomaci i około 450 dziennikarzy zebrali się, by zobaczyć Eichmanna, zwanego inżynierem śmierci, który był odpowiedzialny za organizację przepływu konwojów i rozmieszczanie deportowanych do obozów zagłady w całej Europie.
Spodziewaliśmy się czegoś w rodzaju potwora, biorąc pod uwagę skalę jego zbrodni, ale Eichmann wyglądał po prostu jak mały urzędnik państwowy, Marcelle Joseph, który nagrał cały proces, a następnie przepisał tłumaczenie, powiedział AFP w 2011 roku.
Ale dla niej prawdziwy horror nie pochodził od mężczyzny w szklanej klatce — przeciętny, nawet żałosny — ale z wstrząsających zeznań.
Zdjęcie wykonane 27 stycznia 2016 r. przedstawia dokument z archiwów Departamentu Prawnego Biura Prezydenta Izraela, będący częścią akt nazistowskiego zbrodniarza wojennego Adolfa Eichmanna, który został przedstawiony opinii publicznej podczas uroczystości upamiętniającej 55. rocznicę procesu Eichmanna w z okazji Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu w kompleksie prezydenckim w Jerozolimie. – Dokument jest odpowiedzią, jaką izraelski prezydent Icchak Ben Zvi udzielił Eichmannowi po jego prośbie o ułaskawienie za jego rolę w Holokauście, zaledwie dwa dni przed egzekucją. W liście czytamy po hebrajsku: po rozpatrzeniu próśb o ułaskawienie złożonych w imieniu Adolfa Eichmanna i po przejrzeniu całego przedstawionego mi materiału doszedłem do wniosku, że nie ma uzasadnienia dla ułaskawienia Adolfa Eichmanna lub złagodzenia nałożonego na niego wyroku. go przez Sąd Rejonowy w Jerozolimie w czwartek 15 grudnia 1961 r. i zatwierdzony przez Sąd Najwyższy obradujący jako karny sąd apelacyjny w dniu 29 maja 1962 r. Piszę do Państwa, aby poinformować, że w związku z tym postanowiłem odrzucić wnioski i nie użyj mojego upoważnienia, aby ułaskawić na zmniejszenie kary za tę sprawę. (Zdjęcie: GALI TIBBON / AFP)
W sumie 111 świadków zajęło stanowisko jeden po drugim w ciągu czterech miesięcy i trzech dni procesu, z których każdy dostarczał do kamer całego świata okropne osobiste relacje, w tym znanych pisarzy, takich jak Elie Wiesel i Joseph Kessel.
„Banalność zła”
Jeden z ocalałych opowiadał, jak zaprowadzono go z ponad tysiącem Żydów do dołu w Polsce, gdzie nazistowski oficer kazał im uklęknąć.
Wszystkim kazano się rozebrać, a następnie rozstrzelać, tuż przy krawędzi otwartego grobu.
Ocalały z obozu zagłady w Treblince opisał agonię komór gazowych, w których ofiary były tak ciasno upakowane, że nawet zmarli pozostawali na stojąco, a rodziny ginęły ściskając sobie nawzajem ręce.
Eichmann upierał się, że został skazany za czyny innych i nie wziął osobistej odpowiedzialności za zbrodnie.
Powiedział, że tylko wykonywał rozkazy.
Dla filozofki Hannah Arendt, która przeszła proces, Eichmann była niepokojąco nieprzyjemnym zbrodniarzem wojennym – uosobieniem banalności zła, jak to później umieściła w uznanej książce.
93-letni Gabriel Bach, były sędzia Sądu Najwyższego Izraela i były zastępca prokuratora podczas procesu czołowego niemieckiego nazistowskiego urzędnika Adolfa Eichmanna, pozuje do zdjęcia, trzymając w ręku fotografię przedstawiającą go (poniżej) podczas procesu Eichmanna (u góry) , na dziedzińcu jego domu w Jerozolimie 3 maja 2020 r. – Kilka dni po tym, jak Izrael ogłosił, że Eichmann został aresztowany i doprowadzony do kraju na proces, Bach – wówczas pełniący funkcję zastępcy prokuratora stanowego – otrzymał zadanie, które na stałe zmieniło jego życie. Bach był zastępcą prokuratora państwowego Izraela, kiedy 60 lat temu świat dowiedział się, że kluczowy architekt Ostatecznego rozwiązania Adolfa Hitlera w sprawie eksterminacji europejskich Żydów został przejęty przez zespół tajnych agentów izraelskiego Mossadu w Argentynie. (Fot. MENAHEM KAHANA / AFP)
15 grudnia 1961 r. zapadł wyrok. Śmierć przez powieszenie.
abs cbn północno-środkowa Luzon
Eichmann był winny przerażających zbrodni, różniących się od wszystkich przestępstw przeciwko jednostkom, ponieważ była to eksterminacja całego narodu, powiedział prezydentowi Sądu Najwyższego Moshe Landau zatłoczonej sali sądowej.
Przez wiele lat z entuzjazmem wykonywał te zamówienia.
„Nie czuję się winny”
Prawnik Eichmanna, Robert Servatius, odwołał się od wyroku, ale został on odrzucony.
I tak też była prośba o ułaskawienie, którą Eichmann napisał w liście do izraelskiego prezydenta Icchaka Ben-Zvi w maju 1962 roku.
Nie byłem odpowiedzialnym przywódcą i jako taki nie czuję się winny – napisał.
Kilka dni później, 31 maja 1962, Eichmann został powieszony w więzieniu Ramleh niedaleko Tel Awiwu. Jego prochy zostały rozrzucone w morzu, poza wodami terytorialnymi Izraela.